خودپسندی و عجب
تعریف خودپسندی: رضایت از خود و خود را کامل و نیکوکار دانستن و بزرگ شمردن عمل صالح و بر خدا منت گذاشتن به خاطر داشتن آن نعمت و خود را مقصر ندانستن و یا اینکه منعم(نعمت دهنده) را فراموش کردن
اگر کسی از نعمتی شاد شود به آن جهت که آن نعمت را از آن خود بداند و غافل از آن که نعمت از طرف خداست این را عجب گویند.
علائم و نشانه های عجب:
۱- منت گذاشتن بر خدا به خاطر ایمان و عمل خویش به گونه ای که فکر کنند به خاطر ایمان او، مردم از کفر بیرون آمده اند و دین خدا ترویج پیدا کرده
۲- خود را در سلک مقربین و محبوب خدا دانستن و اگر ذکری از اولیاء خدا برده شود خود را از اولیاء الله دانستن
۳- به خاطر کسب عمل صالح خود را طلبکار خدا بداند و خود را مستحق ثواب و پاداش بداند، گر چه خداوند با عدل با او برخورد کند.
۴- برتر دانستن خود از دیگران و آنها را کوچک شمردن
۵- کوچک شمردن گناه
۶- سرمست و سرخوش شدن انسان به کارهای خیر
فرق مورد اخیر با خوشحال شدن به سبب توفیقات الهی این است که در خوشحال شدن ناز کردن وجود ندارد و با شکر گذاری از خداوند همراه است ولی در سر مست شدن چنین نیست.
در ادامه آثار و پیامدهای خودپسندی و راههای درمان آن بیان خواهد شد...
ادامه دارد...
#خود پسندی =عجب#تعریف خود پسندی#علایم خودپسندی#نشانه های خودپسندی#آثار و پیامد خود پسندی#درمان خودپسندی#رضایت از خود#خانه دوست#علی کشاورز#
