مناجات و فرازی زیبا از دعای عرفه امام حسین علیه السلام
چهارشنبه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۷، ۱۲:۱۸ ب.ظ
زیبایی های کلام معصومین را دریابیم
فقط معصوم میتواند اینگونه با خدا مناجات کند
فرازی از دعای عرفه امام حسین علیه السلام:
اِلهی مَنْ کانَتْ مَحاسِنُهُ مَساوِی فَکَیْفَ لا تَکُونُ مَساوِیْهِ مَساوِی
خدای من کسی که خوبی هایش بدی بوده، پس چگونه بدی هایش بدی نباشد؟
و مَنْ کانَتْ حَقائِقُهُ دَعاوِی فَکَیفَ لا تَکُونُ دَعاوِیْهِ دَعاوِی
و کسی که حقیقتگویی هایش همه ادعا بوده، پس چگونه ادعاهایش ادعا نباشد؟
خدایا مرا به خاطر بدی های به ظاهر خوب ببخش...
خدایا اینگونه نماز خواندن در مقابل تو، توهین به تو است...
خدایا آنگونه که شایسته ای، نمی توان تو را ثنا و سپاس گفت...
پس ببخش خدایا، ببخش...
اما از گلستان سعدی اینگونه آمده:
از دست و زبان که برآید
کز عهده شکرش به در آید.
بنده همان به که ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداوندیش
کس نتواند که به جای آورد
درحالی که (قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکور) کم هستند بندگانی که شکر کنند...
#دعای_عرفه #دعای+عرفه #خانه+دوست
