آوای کُر

خدایی که به وضع و حال ما و به هر چیزی آگاه است، چرا ما را مورد آزمایش قرار می‏دهد؟

پاسخ : آزمایش الهی برای آن است که مدعیان راستین از مدعیان دروغین شناخته شوند. همه انسان‏ها به نوعی ادعا می‏کنند که آدم‏های خوبی هستند، اما به هنگام امتحان، افراد شناخته می‏شوند و هر کس می‏فهمد که چه مقدار در ادعایش راستگو بوده است. خداوند می‏فرماید: ما شما را به ترس، گرسنگی و کمبودها آزمایش می‏کنیم:

و لِنَبْلُوَنَکم بشی‏ء من الخوفِ و الجوعِ و نقصٍ من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین ( سوره بقره، آیه 155.)

علاوه بر آنکه علم و دانستن خداوند، دلیل کیفر و پاداش نیست، بلکه از ما عملی سر بزند تا به کیفر و پاداش برسیم. به چند مثال توجه کنید:

1- ما می‏دانیم که این خیاط یا بنا یا نجار چگونه می‏دوزد یا می‏سازد، ولی بر اساس این دانش، به آنها مزد نمی‏دهیم، بلکه باید از آنان کاری سر بزند تا استحقاق پاداش داشته باشند.

2- معلم می‏داند که این دانش‏ آموز اهل درس خواندن نیست، ولی نمی‏تواند قبل از امتحان او را مردود قلمداد کند. حضرت علی (علیه السلام) می‏فرماید: آزمایشات الهی برای علم پیدا کردن خداوند نیست، بلکه برای آن است که بستری ایجاد شود و از انسان عملی سرزند تا کیفر و پاداش بر مبنای عمل باشد.

اگر امتحان‏ها نباشد، انسان شناخته نمی‏شود.

صبر انسان، در برابر انسان شناخته می‏شود.

رضا و تسلیم انسان، در برابر حوادث تلخ شناخته می‏شود.

قناعت و زهم انسان، به هنگام کمبودها روشن می‏شود.

تقوی، حلم و ایثار انسان، در امتحان‏ها معلوم می‏شود.

نقص انسان مشخص میشود و میتواند خود را رشد دهد.