آیا اینکه خداوند کار افراد با تقوی را میپذیرد، سبب دل سردی و یأس افراد عادی یا گناهکار نمیشود؟
پاسخ : اولا اینکه قرآن میفرماید: إِنَّما یَتَقَبَلُ اللهُ مِنَ المُتقین ( سوره مائده، آیه 27. )
تقوا درجاتی دارد. به همین دلیل، کلمه اتقی یعنی با تقوا تر، در قرآن آمده است: إنَّ اَکرمَکم عندَاللهِ أتْقاکم ( سوره حجرات، آیه 13.) و اکثر افراد عادی و خلافکار هم مرحله ای از تقوی را دارا میباشند وگرنه هیچ کار خیری انجام نمیدادند و از هیچ گناهی دست بر نمیداشتند.
ثانیا اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصیلان دانشگاه را میپذیرد، مراد آن است که شرط استخدام رسمی، فارغ التحصیل دانشگاه بودن است، نه اینکه دیگران حق هیچ گونه کاری را ندارند و یا اگر کاری انجام دهند، پاداششان ضایع میشود.
ثالثا پذیرش عمل نیز درجاتی دارد: قبول عادی، قبول شایسته، بقبولٍ حسنٍ ( سوره آل عمران، آیه 37. ) و قبول برتر که در دعا میخوانیم: و تقبل باحسنِ قبولِک ( دعای وداع ماه رمضان.) بنابراین، هر کس به مقدار تقوایی که دارد کارش قبول میشود.
به همین دلیل پاداش های قرآن نسبت به افراد و کارها و شرایط، متفاوت است؛
بعضی کارها پاداش دو برابر دارد: ضعفین ( سوره بقره، آیه 265. )
بعضی کارها پاداش چند برابر دارد: اضعافا ( سوره بقره، آیه 245.)
بعضی کارها پاداش ده برابر دارد: فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.)
بعضی کارها پاداش هفتصد برابر دارد: کَمثلِ حَبَّهٍ انبتَتْ سبعَ سنابلٍ فی کلِّ سنبلهِ مِأَهُ حبه ( سوره بقره، آیه 261. )
بعضی کارها پاداشی دارد که هیچ کس، جز خدا آن را نمیداند: فلا تعلم نفس ما اخفی لهم ( سوره سجده، آیه 17.)
و این تفاوتها بر اساس تفاوت نیت و نوع کار است.