آوای کُر

آیا اینکه خداوند کار افراد با تقوی را می‏پذیرد، سبب دل سردی و یأس افراد عادی یا گناهکار نمی‏شود؟

پاسخ : اولا اینکه قرآن می‏فرماید: إِنَّما یَتَقَبَلُ اللهُ مِنَ المُتقین ( سوره مائده، آیه 27. )

تقوا درجاتی دارد. به همین دلیل، کلمه اتقی یعنی با تقوا تر، در قرآن آمده است: إنَّ اَکرمَکم عندَاللهِ أتْقاکم ( سوره حجرات، آیه 13.) و اکثر افراد عادی و خلافکار هم مرحله ‏ای از تقوی را دارا می‏باشند وگرنه هیچ کار خیری انجام نمی‏دادند و از هیچ گناهی دست بر نمی‏داشتند.

ثانیا اگر گفتند دولت فقط فارغ التحصیلان دانشگاه را می‏پذیرد، مراد آن است که شرط استخدام رسمی، فارغ التحصیل دانشگاه بودن است، نه اینکه دیگران حق هیچ گونه کاری را ندارند و یا اگر کاری انجام دهند، پاداششان ضایع می‏شود.

ثالثا پذیرش عمل نیز درجاتی دارد: قبول عادی، قبول شایسته، بقبولٍ حسنٍ ( سوره آل عمران، آیه 37. ) و قبول برتر که در دعا می‏خوانیم: و تقبل باحسنِ قبولِک ( دعای وداع ماه رمضان.) بنابراین، هر کس به مقدار تقوایی که دارد کارش قبول می‏شود.

به همین دلیل پاداش ‏های قرآن نسبت به افراد و کارها و شرایط، متفاوت است؛

بعضی کارها پاداش دو برابر دارد: ضعفین ( سوره بقره، آیه 265. )

بعضی کارها پاداش چند برابر دارد: اضعافا ( سوره بقره، آیه 245.)

بعضی کارها پاداش ده برابر دارد: فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.)

بعضی کارها پاداش هفتصد برابر دارد: کَمثلِ حَبَّهٍ انبتَتْ سبعَ سنابلٍ فی کلِّ سنبلهِ مِأَهُ حبه ( سوره بقره، آیه 261. )

بعضی کارها پاداشی دارد که هیچ کس، جز خدا آن را نمی‏داند: فلا تعلم نفس ما اخفی لهم ( سوره سجده، آیه 17.)

و این تفاوت‏ها بر اساس تفاوت نیت و نوع کار است.