آوای کُر

تفسیر «اللّه »

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : اللّه ُ مَعْناهُ المَعْبُودُ الّذِی یَأْلَهُ فِیْهِ  الْخَلْقُ وَیُؤْلَهُ إلَیْهِ ، وَاللّه ُ هُوَ المَسْتُورُ عَنْ دَرْکِ الأبْصَارِ ، المَحْجُوبُ عَنِ الأوْهَامِ وَالخَطَرَاتِ .(التوحید : 89/2)

امام على علیه السلام : اللّه به معناى معبودى است که  آفریدگان درباره او حیرانند و [نیز] کسى که بدو پناه برده مى شود. اللّه ، هموست که از دیده ها پوشیده است و از وهم و خیال در پرده.

عنه علیه السلام ـ فی تفسیر قوله : «اللّه » ـ : هُوَ  الّذی یَتَألَّهُ إلیهِ عِندَ الحَوائِجِ وَ الشَّدائِدِ کُلُّ مَخلوقٍ عِندَ انقِطاعِ الرَّجاءِ مِن جَمیعِ مَن هُوَ دونَهُ ، وتَقَطُّعِ الأسبابِ مِن کُلِّ مَن سِواهُ(التوحید : 231/5)

امام على علیه السلام ـ در بیان معناى «اللّه » ـ : او کسى  است که هر مخلوقى ، به هنگام نیازها و سختى ها و قطع امید از همه چیزهاى دیگر و دست نداشتن به غیر او ، شیدایش مى شود .

الإمامُ الباقرُ علیه السلام : اللّه ُ مَعْنَاهُ المَعْبُودُ الّذِی ألِهَ الخَلْقُ عَنْ دَرْکِ مَاهِیَّتِهِ والإحَاطَةِ بِکَیْفِیَّتِهِ(التوحید : 89/2)

امام باقر علیه السلام : اللّه به معناى معبودى است که  خلایق در رسیدن به چیستى او و احاطه بر چگونگى اش حیرانند.

الإمامُ الکاظم علیه السلام ـ فی مَعنَى «اللّه » ـ : اِستَولى عَلى ما دَقَّ وجَلَّ(الکافی : 1/115/3)

امام کاظم علیه السلام ـ در معناى «اللّه » ـ : بر هر چیز  کوچک و بزرگ ، چیره است .

الإمامُ الرِّضا علیه السلام : إنَّ فی تَسمِیَةِ اللّه ِ عزّ وجلّ الإِقرارُ بِرُبوبِیَّتِهِ وتَوحیدِهِ(عیون أخبار الرضا : 2/93/1)

امام رضا علیه السلام : در نامیدن خداوند عز و جل به اللّه  ، اقرار به ربوبیت و یگانى او نهفته است.

#الله=خدا#الله=معبود#تفسیر الله#معنای الله#الله در روایت#وجود الله#تفسیر الله در روایات#